Είναι αρκετά χρόνια στο προσκήνιο της μουσικής βιομηχανίας της χώρας μας, ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη όπου και μεγάλωσε, με επιτυχίες που έχουν τραγουδηθεί πάρα πολύ κι έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, μιας κι είναι από τα πρώτα ονόματα σε όποια μαγαζιά τραγουδήσει.

Η μουσική μπήκε από νωρίς στη ζωή του, καθώς μικρός άρχισε να πηγαίνει ωδείο. Μια φορά όμως από κάπου άκουσε τη βυζαντινή μουσική κι εκεί έγινε ένα κλικ για να καταλήξει να ασχοληθεί μόνο με αυτό.

Εκτός από μία ώριμη λαική φωνή που χρόνο με το χρόνο γίνεται ολοένα και καλύτερος, δεν μπορούμε να μην πούμε, ότι είναι κι ένας ευπαρουσιάστος άντρας και θα λέγαμε με μεγάλη ευκολία ότι το γυναικείο κοινό τον έχει κατατάξει πολύ ψηλά!

Σάκη! Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω κι από κοντά, μια και δεν έτυχε να γνωριστούμε στο παρελθόν…

Ηρώ μου, χαίρομαι κι εγώ… Κι όχι, είναι αλήθεια ότι δεν έτυχε να γνωριστούμε, αλλά ορίστε που έγινε και με αυτό τον ωραίο τρόπο! Εκτός κι αν έχεις έρθει στο παρελθόν σε κάποιο από τα μαγαζιά που τραγουδάω, αλλά δεν συστηθήκαμε! (γέλια)

Σε έχω ακούσει, βεβαίως! Θα ήθελα, λοιπόν, να περάσουμε από την αρχή στο ψητό! Βρίσκεσαι στο Frangelico κι έχετε δημιουργήσει μία δυνατή σεζόν από την αρχή σας… 

Ακριβώς έτσι είναι, μαζί με το Νίκο Μακρόπουλο και την Αμαρυλλίς. Με το Νίκο είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε, ενώ με την Αμαρυλλίς η πρώτη. Τρομερά παιδιά κι οι δύο κι έχουμε δέσει πολύ μεταξύ μας κι αυτό φαίνεται στο κόσμο. Παρέχουμε το ότι ο άλλος μπορεί να έρθει και να διασκεδάσει μαζί μας. Κάθε Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο και τους περιμένουμε όλους ανεξαιρέτως…

Είστε νομίζω το μόνο μαγαζί που είστε τρεις μέρες… 

Κι εγώ έτσι νομίζω. Έχω προλάβει στις αρχές μου το 7ήμερο! Αλλά πραγματικά σε αυτή τη δουλειά, είναι αυτό που λέμε, το «κάθε πέρσι και καλύτερα», δυστυχώς. Οι εποχές είναι δύσκολες κι ακόμη και το Σάββατο πια, βλέπουμε μαγαζιά που δεν έχουν τον αναμενόμενο κόσμο. Αλλά ο κόσμος συνεχίζει και βγαίνει να διασκεδάσει, δεν πτοείτε και πιστεύω, σιγά, σιγά θα στρώσει το πράγμα.

Πώς βλέπεις τη νύχτα στην Αθήνα; Πώς βλέπεις και τον κόσμο σε αυτή; Γιατί σίγουρα συναναστρέφεσαι με δεκάδες ανθρώπους καθημερινά.

Έχουν πέσει και τα μπάτζετ, αλλά και τα μεροκάματα. Είναι αυτό που σου είπα και πριν. Το «μπουζούκι» έχει αλλάξει έτσι όπως το ξέραμε… Έχει πάρει και τη μορφή του club. Τουλάχιστον ελπίζω να μην πάρει άλλο την κατηφόρα το όλο έργο! Όσον αφορά τον κόσμο, επειδή έχει αρκετά προβλήματα, όπως όλοι μας βέβαια κι εγώ πρέπει να βάλω διπλή προσπάθεια για να τον ξεσηκώσω σε σχέση με πιο παλιά. Δηλαδή μπορεί να δεις τον άλλον να πίνει το ποτό του και να είναι στα «χαμένα», να μη ξέρει γιατί βγήκε εκείνη τη στιγμή…

Επικαιρότητα παρακολουθείς; Με τη τσατίζεσαι περισσότερο;

Παρακολουθώ, ναι. Θα σου πω ότι με τα πολιτικά τσατίζομαι περισσότερο από οτιδήποτε, γιατί λένε διάφορες μπούρδες κι έχουν καταντήσει να είναι αστείοι οι τύποι. Στεναχωριέμαι όμως με όλα αυτά που γίνονται με τις περικοπές και με τις φόρους, που στο τέλος θα πληρώνουμε και που αναπνέουμε. Ελπίζω τα πράγματα να στρώσουν ή να μείνουν προσωρινά εκεί που είναι, γιατί δυστυχώς, βλέπω ότι υπάρχει κι άλλη κατηφόρα που δεν σταματάει…

Αλλάζουμε τη ροή μας και θα ήθελα να μου πεις σε τι φάση, βρίσκεσαι εσύ μουσικά… 

Είμαι σε μία καλή περίοδο που κάνω τραγούδια που τα γουστάρω κι εγώ περισσότερο πλέον. Έχει γυρίσει το θέμα σε σχέση με τα προήγουμενα κομμάτια. Ας πούμε και το τελευταίο τραγούδι μου, «Κόκκινα Φανάρια» είναι κάτι διαφορετικό. Να σου πω ότι εκτός από αυτό το τραγούδι που βγήκε τώρα, ψάχνω ήδη και το επόμενο και στα σκαριά είναι κι ένας ολοκληρωμένος δίσκος!

Τι μπορείς να μου πεις για τα «Κόκκινα Φανάρια»;

Μπορώ να σου πω ότι είναι ένα τραγούδι που αγαπάω πάρα πολύ, σε στίχους της Αγγελικής Μακρυνιώτη, μουσική του Χρήστου Χιώνη, σκηνοθεσία Αλέξη Κωνσταντινίδη και κυκλοφορεί από την Panik Platinum. Πάει πάρα πολύ καλά και παίζει παντού κι ευχαριστώ όσους το αγάπησαν.

Πιάνομαι από τον τίτλο και ρωτάω αν τελικά εσύ σκέφτεσαι διάφορα όταν σταματάς σε ένα κόκκινο φανάρι… (γέλια) 

Γενικώς έχω περάσει μερικά, τώρα αν με έχουν γράψει ή όχι δεν το ξέρω ακόμα! (γέλια) Όχι, πλάκα κάνω και καλό θα ήταν όλοι να προσέχουμε με αυτή την έννοια. Γενικά όμως όταν σταματάς σε ένα φανάρι, πάντα κάτι σκέφτεσαι και σίγουρα υπήρξαν στιγμές που ήμουν σε μία τέτοια φάση με κάποια γυναίκα στη ζωή μου, που και στο φανάρι ακόμα θα τη σκεφτόμουν! (γέλια)

Στο video clip είδαμε και τη νυχτερινή Αθήνα… Βγαίνεις καθόλου τα βράδια; 

Μου αρέσει η Αθήνα αν και δεν είμαι τύπος που θα προτιμήσει το έξω πάρα πολύ. Ακόμα και στα ρεπό μου θα κάνω πιο χαλαρά πράγματα. Όπως θα πάω θέατρο, σινεμά, κάποιο ταξίδι… Κι εκτός από την παραλιακή, επειδή μένω κι Άλιμο, θα προτιμήσω και τα πιο βόρεια μέρη της πρωτεύουσας!

Είπες ότι τώρα πια, κάνεις τραγούδια που σε εμπνέουν κι εσένα τον ίδιο. Πιο παλιά δεν γινόταν αυτό και σου έλεγαν άλλοι τι να κάνεις; 

Ναι. Υπήρχε διάστημα που δεν μπορούσα να έχω δική μου γνώμη. Καλώς ή κακώς, αλλά κακώς στην προκειμένη, γιατί δεν είναι ωραίο να μην έχεις δική σου γνώμη. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν αγαπώ τα προηγούμενα κομμάτια μου, γιατί με αυτά άρχισα κι έγινα πιο γνωστός και με έμαθε κι ο κόσμος. Όμως πρέπει να υπάρχει κι εξέλιξη και να δοκιμάζουμε κι άλλα πράγματα που αρέσουν και σε εμάς τους ίδιους.

Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα στην πορεία ενός τραγουδιστή; 

Σίγουρα πρέπει να έχει μία ομάδα, αλλά αυτή η ομάδα να ακούει και τη δική του γνώμη και να κατευθύνεται σωστά κι ο ίδιος από αυτή την ομάδα. Χωρίς βέβαια αυτή η ομάδα να προσπαθήσει να αρπάξει κάτι. Χωρίς ομάδα, δεν κάνει κανείς τίποτα. Σωστή συνεννόηση χρειάζεται με καλούς ανθρώπους που σε πιστεύουν.

Το μπαμ το μεγάλο με εσένα έγινε πριν από 10 περίπου χρόνια… Πόσο έχεις αλλάξει εσύ μέσα σε αυτό το μεγάλο διάστημα; 

Ο Σάκης ως χαρακτήρας είναι ίδιος! Με έχουν αλλάξει σίγουρα καταστάσεις ως προς τους απέναντί μου, επειδή σε αυτή τη δουλειά, υπάρχουν αρκετά μυστήριοι άνθρωποι, που λένε άλλα και κάνουν άλλα… Φυσικά πάνω στη δουλειά μου έχω εξελιχθεί και δεν το σταματάω ποτέ. Είμαι σκληρός κριτής του εαυτού μου και θέλω να κάνω σταθερά βήματα κι όχι να τρέχω. Γιατί όσο τρέχεις, τόσο υπάρχει πιθανότητα να σκοντάψεις. Ανεβαίνω σταθερά, με χαλαρά βήματα και νομίζω ότι κάνω καλά.

Θεωρείς ότι οι τραγουδιστές πρέπει να λένε την άποψή τους πάνω σε κάποια ζητήματα; όπως τα πολιτικά πχ. Γιατί έχουν μία μερίδα κόσμο που τους ακολουθεί και κάποιοι ταυτίζονται με κάτι που θα πουν… 

Όταν θα πω κάτι το οποίο είναι γνώμη μου και δεν βλάπτει κάποιον που θα διαβάσει μία συνέντευξη, νομίζω δεν υπάρχει θέμα. Εγώ μπορώ να σου πω το οτιδήποτε, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα σωστό ή λάθος. Είναι η γνώμη μου και δεν με κάνει άκυρο άνθρωπο αν κάποιος δεν συμφωνεί με αυτή. Δηλαδή αυτό το βλέπω πολύ και στις μεσημεριανές εκπομπές, που σχολιάζουν λεγόμενα ανθρώπων. Αφού τον ρωτάς κάτι, θα σου απαντήσει με τη γνώμη του, δεν νομίζω ότι αυτό κάποιος θα το ασπαστεί απαραίτητα! Αν θέλεις ταυτίζεσαι. Στο εξωτερικό αν δεις συνεντεύξεις, λένε σχεδόν όλοι μπούρδες. Αν κάποιος εδώ πει κάτι τέτοιο, θα τον παίξουν ένα μήνα και μόνο που δεν θα το σταυρώσουν! (γέλια) Αν με ρωτήσεις κάτι εννοείται πως θα σου απαντήσω έτσι όπως πιστεύω.

Γιατί γίνεται αυτό συγκεκριμένα στην Ελλάδα; 

Εδώ κανείς δεν κοιτάει την καμπούρα του που λέμε… Κρίνουν και σχολιάζουν τους πάντες. Είναι αυτό που είπαμε και πριν για το εξωτερικό. Εκεί ο καθένας λέει ότι θέλει, κάνουν και χιούμορ για τα πάντα και δεν στραβώνει και κανείς…

Ποια είναι η σχέση σου με τους θαυμαστές σου; 

Η σχέση μου είναι άψογη, γι αυτό και το καμαρίνι μου είναι πάντα ανοιχτό σε όλους. Οι άνθρωποι έρχονται να σου πουν ένα γεια, να σου μιλήσουν. Μου αρέσει να έρχονται και διαθέτω αρκετό χρόνο να τα λέμε και τους ευχαριστώ για την αγάπη τους!

Θυμάσαι ένα σκηνικό που έγινε με κάποια θαυμάστριά σου και που είναι αξιοσημείωτο; 

Είναι μία κοπέλα στη Θεσσαλονίκη και κάθε φορά που πάω με ακολουθεί γενικότερα. Έρχεται με βλέπει, με στηρίζει. Με τη συγκεκριμένη κοπέλα, μένουμε και στην ίδια περιοχή. Εκείνη τη μέρα, λοιπόν, είχα βγει έξω και πήγαινα σε ένα μαγαζί και τη βλέπω να έρχεται από την απέναντι κατεύθυνση και ξαφνικά με βλέπει κι αλλάζει δρόμο κι έρχεται από πίσω μου (γέλια) Επίτηδες εκείνη τη στιγμή, έκανα δύο γύρους την πλατεία, για να δω αν φύγει, αλλά εκείνη συνέχιζε να με ακολουθάει! (γέλια) ήταν πολύ αστείο, γιατί λέω τελείωσε, θα την πάρω μαζί μου για καφέ… (γέλια)

Κάτι που θυμάσαι πάνω στην πίστα και θα σου μείνει χαρακτηριστικά στη μνήμη; 

Έχει γίνει ένα σκηνικό καθώς τραγουδούσα κι εκείνη τη στιγμή πήγαν να πλακωθούν μπροστά μου δύο τύποι! (γέλια) Τον έναν τον κρατούσα και τον άλλον τον έσπρωχνα με τον αγκώνα γιατί κρατούσα το μικρόφωνο… Ο ένας δεξιά, ο άλλος αριστερά… Πολύ γέλιο! Είναι αρκετά δύσκολη δουλειά, γιατί εκτός από τις πολλές ώρες προβών, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα, υπάρχουν και στην πορεία πολλά απρόβλεπτα!

Υπάρχει απομυθοποίηση στο επάγγελμα σου αυτή την εποχή; 

Νομίζω είναι ανάλογα τον άνθρωπο. Κάποιος τραγουδιστής θέλει να είναι κοντά στον κόσμο του, κάποιος άλλος όχι. Κι εμείς άνθρωποι είμαστε, προς θεού, απλώς η δουλειά μας είναι τέτοια που έχουμε την αναγνωρισημότητα. Έχουν αλλάξει οι εποχές και πρέπει να είναι κι ο κόσμος κοντά στον καλλιτέχνη, αλλά κι ο καλλιτέχνης στον κόσμο του.

Με τα social media ποια είναι η σχέση σου; 

Δεν θα ήθελα να υπήρχαν! Γιατί κάνουν κακό… Γενικά έχει χαθεί η ωραία επικοινωνία στις ανθρώπινες σχέσεις. Σε κάθε βαθμό. Από τις ερωτικές σχέσεις, μέχρι τις φιλικές, επαγγελματικές…

Πώς είσαι με τους δικούς σου ανθρώπους; 

Είμαι τρέλας κι είμαι κοντά τους στο να κάνουμε τα πάντα!

Πες μου ένα τρελό σκηνικό που γελάσατε πολύ με την παρέα σου… 

Αυτό που θυμάμαι είναι όταν πλημμυρίσαμε στην πενταήμερη του σχολείου όλο το ξενοδοχείο και μια φορά που πηγαίναμε ένα ταξίδι που στα 100 χιλιόμετρα πάθαμε δύο φορές λάστιχο (γέλια) Κι αυτό έγινε επειδή είχαμε μαζί ένα φίλο μας γκαντέμη! (γέλια)

(γέλια) Επειδή είπες τώρα τη λέξη γκαντέμης… Πιστεύεις σε δεισιδαιμονίες; 

Πιστεύω, ναι, γιατί πιστεύω και πάρα πολύ στο Θεό, καταρχάς. Πιστεύω στη γλωσσοφαγιά, στους κακεντρεχείς ανθρώπους, στη κακή αύρα και στη μιζέρια.

Πολλοί άνθρωποι δεν πιστεύουν στο Θεό. Τελικά ποιος είναι αυτός που βοηθάει πραγματικά; Ο εαυτός μας; 

Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον εαυτό τους. Αλλά ο καθένας μπορεί να πιστεύει και σε όποιο μεγάλο αυτός θεωρεί ότι τον βοηθάει. Εγώ έχω δει πράγματα για τα οποία πιστεύω στο Θεό, που ο άλλος αν του τα πω μπορεί να του φανούν αστεία. Ο καθένας πρέπει να έχει στόχους και πίστη!

Κλείνοντας θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο και για τη Θεσσαλονίκη και το πώς μεγάλωσες! 

Μεγάλωσα σε μία ζεστή οικογένεια που αγαπώ πολύ τους γονείς μου και τα δύο μου αδέρφια, τη Μαριάννα και το Σωτήρη. Παιδικά χρόνια θυμάμαι ανεμελιά φουλ και πάρα πολύ ωραίες στιγμές. Τα επόμενα χρόνια πολλές βόλτες και «αντρεύαμε» σιγά, σιγά και κατεβαίναμε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης από τον Εύοσμο! Και το πρώτο μαγαζί που βγήκαμε, παίζει να ήταν και το χειρότερο στη Θεσσαλονίκη! (γέλια) Και φυσικά θα μου μείνει ότι πηγαίναμε κρυφά στα μπιλιάρδα!

Ποιες διαφορές μπορείς να μου πεις μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αθήνας;

Μου αρέσουν καταρχάς κι οι δύο πόλεις. Αλλά είναι άλλο πράγμα η μία, άλλο η άλλη. Στη Θεσσαλονίκη είμαστε πιο χαλαροί κι ανοιχτοί τύποι. Στη Θεσσαλονίκη θα βγω μόνος μου, για παράδειγμα και θα βρω παρέα να κάτσω. Εδώ είναι αρκετά απρόσωπα τα πράγματα. Και να πούμε ότι είναι σουβλάκι, όχι καλαμάκι! (γέλια)

Και τέλος θα ήθελα να μου πεις, αν καθώς περνάνε τα χρόνια, φοβάσαι το χρόνο… 

Όχι. Δεν φοβάμαι… Γιατί να φοβάμαι; Δεν γίνεται έτσι κι αλλιώς να μείνεις ίδιος ή να μικραίνεις. Το μόνο που φοβάμαι και δεν θέλω να μπαίνω καν στη σκέψη ή ότι θα φύγουν οι δικοί μου άνθρωποι. Πάντως πιστεύω ότι σε αυτή τη ζωή είμαστε απλά κομπάρσοι και το μετά είναι που πρέπει να περιμένουμε… Θεωρώ επίσης ότι ο ύπνος είναι ένας μικρός θάνατος από μόνος του… Όταν κοιμάσαι δεν καταλαβαίνεις, είσαι σε όνειρο! Οπότε αυτό θα γίνει κι όταν αφήσουμε αυτό τον κόσμο!

Ανοίξαμε μία τεράστια συζήτηση προς το τέλος, αλλά θα τη συνεχίσουμε την επόμενη φορά. (γέλια) Σάκης σε ευχαριστώ και θα ήθελα να μου δώσεις και μία ευχή…

(γέλια) Εγώ σε ευχαριστώ Ηρώ! Αυτό που θα πω εγώ, είναι ότι πρέπει να έχουμε στόχους κι όσο πιο πολύ είσαι στο στόχο σου, τόσο πιο εύκολο θα γίνει για να το πετύχεις. Να είμαστε αισιόδοξοι, χαμογελαστοί και κοντά σε αυτούς που μας αγαπάνε και τους αγαπάμε, γιατί είναι το πιο σημαντικό.

( hit-channel.com )