Ερμηνεύτρια σπουδαία, άνθρωπος αληθινός. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Η μουσική είναι η ζωή της. Η Νατάσσα ονειρεύεται, αγαπά, βολτάρει, ταξιδεύει και ερμηνεύει με την ψυχή της. Δίχως υπερβολές και επιτηδευμένη διάθεση. Πλάι σε σπουδαίους συνεργάτες, πορεύεται κι εντυπωσιάζει!
Με αφορμή την παράσταση ”Ελληνικά Διάφορα” στη σκηνή του Κρεμλίνο στον Πειραιά, η ίδια μου μίλησε για την ιδέα αυτής της μουσικής συνάντησης αλλά και για την αγάπη που έχει η ίδια στη μουσική κι από που πηγάζει.
Πες μου λίγο για την παράσταση σας στο Κρεμλίνο με τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο και τον Θέμη Καραμουρατίδη.
”Ελληνικά Διάφορα’’. Μία καινούργια παράσταση, διαφορετική από όσα έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Είχαμε την ανάγκη να ξαναγυρίσουμε στο τι ακούγαμε ως ακροατές στο παρελθόν. Να ακούσουμε αγαπημένους δίσκους και να συνδεθούμε με έναν άλλο τρόπο, με την μουσική που έχουμε αγαπήσει. Γνώμονας και κύριος άξονας σε αυτό, τα τραγούδια που μας δημιούργησαν την ανάγκη να ασχοληθούμε με την μουσική. Αναφορές σε κομμάτια από την εποχή των γονιών μας, αλλά και την δική μας εφηβεία κι όχι μόνο. Τραγούδια από το ’60 έως το 2000!
Ποιοι οι στόχοι σας;
Σε αυτή την παράσταση είχαμε δυο στόχους: Να μην φοβηθούμε ότι είναι κλισέ (ίσως κάποιο χιλιοτραγουδησμένο κομμάτι) και να μην σκεφτούμε καθόλου ότι είναι ένα αφιέρωμα στο ελληνικό τραγούδι. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στα αγαπημένα μας τραγούδια που σημαίνουν κάτι για εμάς. Έχουμε φτιάξει μια ρετροσπεκτίβα των εαυτών μας μέσα στα τραγούδια.
Στο δικό σου μυαλό, υπάρχουν ερμηνευτές που να διαμόρφωσαν την προσωπικότητα σου από τα εφηβικά και νεανικά χρόνια;
Δε μπορώ να σου πω μόνο 3 ονόματα, γιατί θα ήμουν άδικη. Οι καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής που εγώ θεωρώ σημαντικούς κι έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους, είναι πολλοί. Κι αυτό που λέγεται έντεχνη ελληνική μουσική, με έχει λυτρώσει σε πολλές στιγμές, όπως και η τέχνη ευρύτερα.
Η μουσική για έναν άνθρωπο τι σημαίνει;
Η μουσική για έναν άνθρωπο προσφέρει ψυχαγωγία, του ανοίγει το μυαλό, τον κάνει να σκέφτεται, τον προβληματίζει, του δίνει απαντήσεις, τον βρίσκει ξαφνικά κάπου στενοχωρημένο και τον κάνει πιο χαρούμενο κι αισιόδοξο.
Μέσα στα χρόνια της πορείας σου ως σήμερα, βλέπουμε ότι κοινό που ακούει τα τραγούδια σας, είναι διαφόρων ηλικιών. Πώς το εκλαμβάνεις αυτό;
Χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν διάφορες ηλικίες που ακούν τα τραγούδια μας. Δεν έχουν – ηλικιακά- σύνορα τα τραγούδια και τα live μας. Γιατί κι εμείς δεν έχουμε ηλικία. Οι πρώτοι άνθρωποι που συνδέθηκαν με τις μουσικές μας ήταν αυτοί που βίωναν, παρόμοια πράγματα. Όσο αυτό όμως μεγάλωνε και τα τείχη της γενιάς έσπασαν, τότε διαπιστώνεις ότι η μουσική σου έχει αναφορές από το παρελθόν και προσδοκίες για το μέλλον.
Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις έναν άνθρωπο 70 χρονών να τραγουδάει τα κομμάτια σου αλλά κι ένα παιδί στα 12. Οι νέοι άνθρωποι που είναι πιο ανήσυχα πνεύματα, ταυτίζονται με τα κομμάτια μας. Το νιώθω. Μου το εκφράζουν όταν έρχονται στο καμαρίνι.
Πότε θεωρείς επιτυχία κάτι;
Αυτά που έκανε η μουσική για εσένα, τα κάνεις τώρα εσύ, για κάποιον άλλον. Αυτό νιώθω. Για μένα αυτό είναι η επιτυχία. Όχι να σε ακούν όλοι, αλλά αυτοί που σε ακούν να σε έχουν επιλέξει και να έχουν νιώσει κάτι όμορφο, αληθινό και συγκινητικό.
Τι είναι αυτό που έχει κερδίσει το κοινό και σας αγαπάει τόσο;
Είμαστε ειλικρινείς, παίρνουμε ρίσκα και είμαστε αληθινοί.
Νατάσσα, ζεις σε μια γειτονιά του κέντρου, την Καλλιθέα. Νιώθεις φόβο για το κέντρο, σε συνδυασμό και με όσα λέγονται για τους διάφορους κινδύνους που εγκυμονούν;
Πάντα αγαπούσα το κέντρο της Αθήνας. Και το αγαπώ. Το έχουμε υμνήσει και στα τραγούδια μας. Όλα μας τα τραγoύδια διαδραματίζονται σε αυτή την πόλη, με τα καλά και τα άσχημα της.
Δε νιώθω φόβο για την Αθήνα απλά θέλω το μέρος όπου κοιμάμαι και περνάω χρόνο, να έχει μια ησυχία. Μου αρέσει που η Καλλιθέα έχει τα στοιχεία της γειτονιάς ακόμη. Κι έτσι, μπορώ να συνομιλώ με τους ανθρώπους της. Παντού μπορεί να συμβεί κάτι δυσάρεστο. Κι όχι μόνο στο κέντρο.
Τι είναι αυτό που σε φοβίζει τελικά;
Δε φοβάμαι τους ανθρώπους, από όπου κι αν κατάγονται… Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν παραβατικά, αλλά δεν στέκομαι σε αυτό. Στους ανθρώπους με φοβίζει μόνο ο φασίστας σε όλα τα πράγματα. Ο ρατσιστής. Ο άνθρωπος που σήμερα δεν καταλαβαίνει ότι όλοι είμαστε ίσοι και αλληλέγγυοι. Αυτός είναι και ο πραγματικά επικίνδυνος!
Από την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο, για 10 παραστάσεις. Ώρα έναρξης 10μμ, είσοδος από 15 ευρώ με ποτό.
Κρεμλίνο (Χαϊδαρίου 6 & Κάστορος), Πειραιάς | 2104100010
Αναρτήσεις
Hello, my name is Jack Sparrow. I'm a 50 year old self-employed Pirate from the Caribbean. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου